PROACTIVITEIT

Theorie

Stephen Covey’s eerste eigenschap: wees proactief
De eerste keer dat ik met het principe van proactiviteit in aanraking kwam, was tijdens mijn HBO-opleiding. Ik las het boek The 7 habits of highly effective people van Stephen Covey en ik werd daardoor gegrepen. Dit kwam in de eerste plaats door de fantastische inhoud, maar ook omdat het boek mij werd aangeraden door een van mijn grootste inspiratiebronnen: Dennis Gebbink, oprichter van Only Friends.

Proactiviteit gaat over:

• Dat je je focust op de dingen waar jij invloed op hebt: cirkel van invloed.
• Dat je initiatief neemt en actie onderneemt om dingen te bereiken.
• Dat je verantwoordelijkheid pakt voor jouw daden en gedrag.
• En dat je zelf verantwoordelijk bent voor hoe je je voelt.

Wil dat zeggen dat je alleen maar positief en happy moet zijn? Nee, dat kan natuurlijk niet. In het leven gebeuren nou eenmaal leuke en minder leuke dingen. Je hebt wel invloed op hoe je op gebeurtenissen reageert en hoe je ermee omgaat. Proactieve mensen focussen op datgene waar ze invloed op hebben.

NLP: Oorzaak --> Gevolg
Toen ik vervolgens in 2012 de NLP Practitioner volgde, werd ik geïnspireerd door het principe Oorzaak --> Gevolg: één van de 4 basisgedachten van NLP. De metafoor van de bus onderschrijft deze gedachte en gaat over de vraag: Hoe sta jij in het leven? Overkomt het leven jou – en sta je aan de gevolg-kant – of heb jij zelf invloed op hoe jouw leven eruit ziet en sta je aan de kant van de oorzaak?

Wat betekent dat, aan de kant van de oorzaak staan?
Als je aan de kant van de oorzaak staat, dan neem je zelf verantwoordelijkheid voor wat er in jouw leven gebeurt en hoe je daarmee omgaat. Je focust op de dingen die je wilt bereiken en pakt daar eigenaarschap op. Je richt je op dingen waar je invloed op hebt en bij tegenslagen stel je je flexibel op. Je gaat aan de slag om jezelf te ontwikkelen en er wat van te leren, zodat je er sterker uit komt.

En wat betekent dan aan de gevolg-kant staan?
Als je aan de kant van het gevolg staat, dan geef je anderen of externe gebeurtenissen de schuld van wat er met jou gebeurt en hoe jij je voelt. Je legt de schuld buiten jezelf en komt daardoor machteloos of zelfs als een slachtoffer over. (Bijvoorbeeld: de sportwedstrijd is verloren en dit kwam door de scheidsrechter, het veld, het tijdstip van de wedstrijd etc. Of je laat jouw stemming bepalen door het slechte weer.)

Ben ik altijd proactief? Zit ik altijd voor in de bus en aan de kant van de oorzaak? Natuurlijk niet 100% van de tijd. Maar ik durf wel te zeggen dat ik het merendeel van de tijd proactief ben. En als ik dan een keer een baaldag heb, dan lukt het mij steeds beter om te denken: het is wat het is. Om vervolgens dezelfde (of uiterlijk de volgende) dag alweer te denken: waar kan ik zelf invloed op uitoefenen, zodat ik mij weer happy ga voelen? Wat kan ik nu doen om mijn stemming te verbeteren?

Zoals beloofd deel ik hieronder nog het inspirerende film-fragment van Robin van Persie. Ook als je niks met voetbal hebt, is het vanuit je eventuele rol als leider en/of ouder zeer de moeite waard om te bekijken: